“Het is mooi dat we aan gelijke kansen werken, maar eigenlijk vind ik het bizar dat we in Nederland nog niet op het punt zijn dat gender niet uitmaakt voor die kansen. Je wilt dat verschillende mensen aan technologie werken. Dat verschil zit niet alleen in gender, want als je nu goed kijkt gaat het ook om de eigenschappen die meekomen, dat zijn vooral masculiene perspectieven. Ik zie dat ook in de politiek: mensen die ver komen, zijn vaak degenen die zich masculien gedragen. We moeten het dus hebben over het doorbreken van normen en het aan tafel brengen van andere perspectieven. Je wilt zorgen dat er diverse mensen aan technologie werken met verschillende intersecties, religies, seksualiteiten. De wereld moet niet op één type poppetje gebaseerd worden.

Als je problemen bij de wortels wilt aanpakken, dan moet je bij het onderwijs zijn. Het onderwijs is de plek – of zou de plek moeten zijn – waar iedereen uit de samenleving elkaar tegenkomt. Vaak wordt dan gedacht, ”oh dat kunnen we wel in het onderwijs proppen”, maar er zijn ook organisaties – VHTO is daar wat mij betreft één van – die werken aan manieren om dit thema binnen het onderwijs vorm te geven zonder dat er nóg meer bijkomt voor de leraren. Dat doet VHTO dan ook wetenschappelijk onderbouwd.

Qua emancipatie klinkt het misschien klein waar VHTO mee bezig is – meer meiden en vrouwen in techniek en IT. Dat is het niet. Wat lastig is aan maatschappelijke normen is dat het met kleine dingen begint; meiden die het rokje omlaag moeten houden of niet mogen voetballen. Het lijkt onschuldig, maar die normen komen de klas in, de docent versterkt het, ouders dragen het uit. Het werk van VHTO bestaat uit verschillende stappen waarmee je die normen doorbreekt. Bijvoorbeeld door een rolmodel voor een klas te zetten, een gesprek aan te gaan met een docent en scholen te stimuleren ook moeders uit te nodigen voor een open dag. Daarmee verander je het leven van meiden en de wereld voor vrouwen. Het klinkt dus ogenschijnlijk klein, maar omdat je de toekomstige generatie opleidt, pak je het bij de wortels aan.”

Carline van Breugel is geboren en getogen in een ondernemersgezin in Eindhoven. Ze zet zich al vanaf het begin van haar carrière in voor het onderwijs. Eerst als voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond, daarna ging ze de politiek in, waar ze zich bezig hield met de thema’s inspraak van jongeren, gendergelijkheid en lhbtiqa+-rechten. Nu werkt ze als hoofd Marketing & Communicatie bij de Algemene Onderwijsbond.