Het onderwijs is iets waar Carline van Breugel zich vanaf het begin van haar carrière voor inzet. Daarom solliciteerde ze op de functie van lid van de raad van toezicht van VHTO. “Vaak wordt dan gedacht, ‘oh dat kunnen we wel in het onderwijs proppen, maar er zijn ook organisaties – VHTO is daar wat mij betreft één van – die werken aan manieren hoe je het thema binnen het onderwijs kunt integreren zonder dat er nóg meer taken bijkomen voor de leraren.”

Waarom heb je gesolliciteerd op de rol van toezichthouder?

“Het is mooi dat we aan gelijke kansen werken, maar eigenlijk vind ik het bizar dat we in Nederland nog niet op het punt zijn dat gender niet uitmaakt voor die kansen. Je wilt dat verschillende mensen aan technologie werken. Dat verschil zit niet alleen in gender, want als je nu goed kijkt gaat het ook om de eigenschappen die meekomen, dat zijn vooral masculiene perspectieven. Ik zie dat ook in de politiek: mensen die ver komen, zijn de mensen die zich masculien gedragen. We moeten het dus hebben over het doorbreken van normen en andere perspectieven aan tafel zetten. Je wilt zorgen dat er diverse mensen aan technologie werken met verschillende intersecties, religies, seksualiteiten. De wereld moet niet op één type poppetje gebaseerd worden.

Als je problemen bij de wortels wilt aanpakken, dan moet je bij het onderwijs zijn. Het onderwijs is de plek – of zou de plek moeten zijn – waar iedereen uit de samenleving elkaar tegenkomt. Vaak wordt dan gedacht, ‘oh dat kunnen we wel in het onderwijs proppen’, maar er zijn ook organisaties – VHTO vind ik daar één van – die werkt aan hoe je het thema door het onderwijs heen kunt programmeren zonder dat er nóg meer bijkomt voor de leraren. Dat doet VHTO dan ook wetenschappelijk onderbouwd.

Qua emancipatie klinkt het misschien klein waar VHTO mee bezig is – meer meiden en vrouwen in techniek en IT. Dat is het niet. Wat lastig is aan maatschappelijke normen is dat het met kleine dingen begint; meiden die het rokje omlaag moeten houden of niet mogen voetballen. Het lijkt onschuldig, maar die normen komen de klas in, de docent versterkt het, ouders dragen het uit. Het werk van VHTO bestaat uit verschillende stappen waarmee je die normen doorbreekt. Bijvoorbeeld door een rolmodel voor een klas te zetten, een gesprek aan te gaan met een docent en scholen te stimuleren ook moeders uit te nodigen voor een open dag. Daarmee verander je het leven van meiden en de wereld voor vrouwen. Het klinkt dus ogenschijnlijk klein, maar omdat je de toekomstige generatie opleidt, pak je het bij de wortels aan.”

Heb je ook een persoonlijke motivatie?

“Ik ben opgegroeid in een conservatieve context en was een meisje dat voetbalde en in bomen klom. Al jong leerde ik dat er een gendernorm is waar je in moet passen en dat gendergelijkheid niet bestaat. Dat heeft gezorgd voor een bepaald activisme. Ik merkte ook dat jonge mensen vaak niets te zeggen hebben. Daarom wil ik met de dingen die ik doe een stem geven aan mensen die vaak niet serieus genomen worden. Bij de onderwijsbond doe ik dat nu bijvoorbeeld door leraren een stem te geven. Door deel te nemen aan de raad van toezicht van de VHTO versterk ik de stem van vrouwen en meiden. Dat drijft mij!”

Wat denk je te kunnen bijdragen aan VHTO?

“Ik ken het onderwijs goed, weet wat er speelt, wie de belangrijke stakeholders zijn en hoe verandering tot stand komt. Ik heb daarnaast als strijder voor vrouwenrechten veel kennis opgedaan over de maatschappelijke ontwikkelingen op het gebied van emancipatie en begrijp de context van de VHTO goed. Als lid van de rvt kan ik deze expertises met elkaar verbinden en een adviseursrol vervullen richting de directeur. Daarnaast weet ik, doordat ik zelf onder andere voorzitter ben geweest van de Landelijke Studentenvakbond, hoe maatschappelijke organisaties werken. Dat mensen er met hun hart inzitten, dat je werkt met beperkte tijd en middelen en dat je focus moet aanbrengen. Door vanaf een afstand het gesprek te kunnen voeren, hoop ik een goede sparringspartner te kunnen zijn.

Wat is je eerste indruk? Wat heb je al gezien?

“Ik heb een klikgesprek gevoerd met Sahar en werd direct enthousiast van haar enorme drive. Snel na mijn start was ik aanwezig bij een strategische sessie met het hele team van VHTO. Het is een team dat met veel passie aan het onderwerp werkt en enorm betrokken is en daarmee veel impact kan maken. Daar krijg ik energie van. Dat iedereen betrokken wordt bij die strategie is mooi en uniek. Het hele team weet zo waar we heen gaan en dat is ook de beste manier, want zo sta je er ook echt achter.
De organisatie heeft een aantal langlopende projecten, zoals Girls’ Day. Je ziet ook dat de organisatie verder aan het professionaliseren is. De afgelopen jaren is een basis gelegd qua continuïteit en nu wordt dat verder uitgebouwd. Dat vind ik mooi om te zien.”

Waar hoop je na drie jaar op terug te kijken?

“Dat we door VHTO beter te maken, de wereld een beetje beter hebben kunnen maken. Ik hoop bijvoorbeeld kennis in te hebben gebracht op thema intersectionaliteit en dat dit verder is uitgewerkt. Ik gun de VHTO ook dat ze meer durft uit te stralen wat voor mooi werk het levert. VHTO mag de bescheidenheid loslaten en de positie in het veld versterken.

Ik denk dat de organisatie vooral zou mogen groeien in schaal. Dat er nog meer gastlessen, workshops en genderscans gegeven kunnen worden en zo meer meiden bereikt. Vaak starten de grote dingen op kleine schaal. Onlangs was ik in New York bij het Stonewall Monument. Waar een opstand op die plek, in één buurt, geleid heeft tot pridebijeenkomsten wereldwijd. Zo kijk ik ook naar emancipatie. Tegelijkertijd moeten we ook rekening houden met de maatschappelijke context: als je in deze politieke wind hebt weten te behouden wat er is en je bent psychologisch gezond gebleven, dan is dat ook een hele kracht. Succes meten aan vooruitkomen, daar kun je heel ongelukkig van worden. Je stem laten horen en ergens voor staan is nooit voor niks.”

Over Carline van Breugel
Carline van Breugel is geboren en getogen in een ondernemersgezin in Eindhoven. Ze zet zich al vanaf het begin van haar carrière in voor het onderwijs. Eerst als voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond, daarna ging ze de politiek in, waar ze zich bezig hield met de thema’s inspraak van jongeren, gendergelijkheid en lhbtiqa+-rechten. Nu werkt ze als hoofd Marketing & Communicatie bij de Algemene Onderwijsbond.